Assalamualaikum and Hi,
[!!!] Long entry ahead, I guess? (Sebelum tu, Yassin dan manusia2 seangkatannya, don't you dare go "TL;DR" sana.)
Di bawah sekadar alasan tambahan, basically, sy cuma malas sahaja.
Aww~~ Cutie piee.. Guchi2... Just like how orang lain selalunya tiba2 mengalami masalah artikulasi serius apabila melihat bayi. Sy pun pandai tiba2 kadang-kaaaaaaaaaadang (bahasa apa neh?) ada masalah artikulasi apabila melihat kuching chomelll.
Selfish. Hurm, kalau mau ulas dari mana perkataan ni kena derived, sy malas laa. Google kan adaa, buku kan banyak... Mari la kita tingkatkan kekerapan membaca. Tapi, personally, PERSONALLY tau, jangan berani jawab benda ni dalam paper. Selfish tu kalau translate secara direct, kiranya ke-diri-diri-an kan? Get it? Selfish? Self-ish? AAARGGHHH! STREESSSS!!! Suhu menurun nampaknya. Get it? Get it?? Kedinginan? (Ohmaii... Enuff with the cold joke!) Haha, mau memesong sikit, saya perasan la kan, masalah utama sy untuk sampaikan apa yg sy fikirkan bukan disebabkan perbezaan negeri (sebab banyak ja orang satu negeri dengan sy pun susah faham apa yg sy cuba cakap), tapi masalah diri sendiri yang sy tau, tapi sy sendiri pun x tau macam mana mau explain. Complex. You see? Ahh, biarlah tu. Ada certain2 orang ja yang faham apa yang sy cuba sampaikan, tapi x dapat disahkan la sama ada dorang tu faham for real atau sekadar kasi senang hati sy ja. Hahaha.
Ugh, kalau kucing ni di depan sy, sy tampar2 juga. Geram sy tengok muka diaaaa!!!!! *Ketap gigi*
Haaa, ambil kauu. Intro berjela. Bah, mari masuk isi.
Hari tuu, sy tengok rancangan Masterchef. Kalau x silap, yang version Australia. Kakak sy yang tengok, so... Layan ja la. Okay, so.. Sy rasa ada orang yang pernah nampak juga, mungkin. Masterchef neh, dorang cuma boleh masuk ambil bahan 1x ja. Meaning, ko kena list down semua bahan yang ko perlu guna untuk masak meal tu sebelum ko masuk, sebab kalau lupa 1 bahan, you can't go in and take it again for the second time. Get it? Okayyhhh.. Dijadikan isuuu, masa tengah2 memasak ni, ada satu contestant tuu, kalau x silap nama dia Natasya (? or Natasha?) and sorang lelaki Luca. Natasya ni perlu guna garlic. Malangnya, dia terlupa untuk ambil. Sedangkan benda tu bahan terpenting dalam resepi tu. Tym dia tengah masak2 and fikir2 alternatif lain, dia nampak atas meja Luca ada lebih bawang putih. Soo... Dia pun minta dengan Luca sikit bawang putih lepas berfikir panjang. Luca, memang sangat sedar yang Natasya tu antara pesaing terhebat dia. Sooo... Persoalannya untuk anda, anda dan anda! (Haha.) Kalau kamu di tempat Luca, will you give some of your garlic, or nope-tee-nope?
So... Dapat Imagine? Sudah fikir ka? Okay, kamu di tempat Luca, so... Dua pilihan instant yang kamu dapat buat (sebab time's ticking, jadi kamu kena bagi jawapan dengan cepat.):
Okayh noww. Sebenarnya, saya rasa, sama ada sedar atau tidak, kamu pun pernah bah lalui keadaan ni. Gantikan lah bawang putih tu, orang2 yang terlibat tuh and situasi tu sesuai dengan keadaan yang kamu pernah lalui. Ingat balik, kamu bagi ka "garlic" kamu? Well... If you ask me what would I do kalau sy jadi Luca, well, sy x mampu bayangkan pun, coz I'm not a great cook, apatah lagi membayangkan diri sy masuk rancangan memasak sampai jadi top 5 macam tuh. Mahahahaha. Okay fine, not funny. Again. Okay, for real. For me, sy akan bagi jawapan cliche laa. Bergantung dengan keadaan. I mean, semua orang boleh cakap ja, tapi untuk cakap sebelum mengalami, belum tentu kamu boleh tunaikan apa yang kamu cakap you would do now sebab kita deal with beberapa faktor yang dimanipulasikan. Orangnya, situasinya dan apa "garlic"nya. Get it, kan? Tapiii, kalau betul2 orang tuu terdesak, and betul2 perlu "garlic" tuu, mungkin, MUNGKIN, sy akan bagi kali. Tapi, kalau kami sama2 teda garlic, lepas tu ada orang lain bagi kami benih untuk tanam garlic, lepas tu sy ja yang tanam sementara B ni x tanam2 benih dia, lepas tu pandai2 senang2 ja dia minta, wo peeeiiiihhhhhh!!!!! Talk to the hand.
K fine, cukup dengan isu selfish. Mari fokus dengan isu fish ja. Hahaha. Just wanna let you guys know, sy (yang memang sudah lama gila menahan gian pergi memancing) will go fishing next week (mengharap dengan sepenuh harapan nii)!!! Siap beli mata kail sendiri and mau sediakan umpan sendiri lagi. Benda yang buat sy gembira sebab sy sudah lama gila mau memancing!!!!! Siap beli mata kail besar lagi, kunun2 aim ikan besar laa. Sampai bapa sy siap tegur "Atokkkei, besar juga mata kail ko **. Ini yang untuk memancing di laut nih." Ahh, boleh juga tuu. Sy bukan pemancing ikan pro pun. Jadi, kesilapan sedemikian adalah dimaafkan. Tapiii, sy memang aim ikan besar pun. Tulah sebab beli mata kail besar. Sy positif neh! Positif pancing ikan besar2. Ahh, x pernah dengar law of attraction ka? Hahaha, padahal cover line jaa. Silap beli mata kail. Tapi biarlah. Boleh tuu. (I'm literally talking to myself right now O_o")
Garlic. Sy suka neh rasa dia. Omnomnom.
So... Dapat Imagine? Sudah fikir ka? Okay, kamu di tempat Luca, so... Dua pilihan instant yang kamu dapat buat (sebab time's ticking, jadi kamu kena bagi jawapan dengan cepat.):
A) Bagi dia sikit, sebab kamu pun kena pakai juga sikit bahan tu.
B) Hell no!
Okay. Berdasarkan dua pilihan tuu, kamu sedar kan, kalau pilih A, Natasya mungkin akan masak a great meal and hence jeopardizing yourself, atau mungkin juga by chance, dia x dapat masak meal tu dengan baik juga. Pastu, sia2 ja bagi dia garlic pun. Kalau pilih B pula, dia confirm2 kurang bahan and hence kurang rasa la masakan dia, atau dia terpaksa minta dengan orang lain.
"Well, now. Children, let Uncle Sam ask you. What's your "garlic"?"
Okayh noww. Sebenarnya, saya rasa, sama ada sedar atau tidak, kamu pun pernah bah lalui keadaan ni. Gantikan lah bawang putih tu, orang2 yang terlibat tuh and situasi tu sesuai dengan keadaan yang kamu pernah lalui. Ingat balik, kamu bagi ka "garlic" kamu? Well... If you ask me what would I do kalau sy jadi Luca, well, sy x mampu bayangkan pun, coz I'm not a great cook, apatah lagi membayangkan diri sy masuk rancangan memasak sampai jadi top 5 macam tuh. Mahahahaha. Okay fine, not funny. Again. Okay, for real. For me, sy akan bagi jawapan cliche laa. Bergantung dengan keadaan. I mean, semua orang boleh cakap ja, tapi untuk cakap sebelum mengalami, belum tentu kamu boleh tunaikan apa yang kamu cakap you would do now sebab kita deal with beberapa faktor yang dimanipulasikan. Orangnya, situasinya dan apa "garlic"nya. Get it, kan? Tapiii, kalau betul2 orang tuu terdesak, and betul2 perlu "garlic" tuu, mungkin, MUNGKIN, sy akan bagi kali. Tapi, kalau kami sama2 teda garlic, lepas tu ada orang lain bagi kami benih untuk tanam garlic, lepas tu sy ja yang tanam sementara B ni x tanam2 benih dia, lepas tu pandai2 senang2 ja dia minta, wo peeeiiiihhhhhh!!!!! Talk to the hand.
Mata kail, check! Tapi minta maaf laa. Umpan, untuk benda hidup, sy cuma berani cari cacing ja. Serangga2 macam belalang, cengkerik suma tu. Minta maaf, gugurl akan jerit sepenuh hati bila nampak. (To think about it... boleh jadi entri ni benda2 pasal serangga. Haha.)
K fine, cukup dengan isu selfish. Mari fokus dengan isu fish ja. Hahaha. Just wanna let you guys know, sy (yang memang sudah lama gila menahan gian pergi memancing) will go fishing next week (mengharap dengan sepenuh harapan nii)!!! Siap beli mata kail sendiri and mau sediakan umpan sendiri lagi. Benda yang buat sy gembira sebab sy sudah lama gila mau memancing!!!!! Siap beli mata kail besar lagi, kunun2 aim ikan besar laa. Sampai bapa sy siap tegur "Atokkkei, besar juga mata kail ko **. Ini yang untuk memancing di laut nih." Ahh, boleh juga tuu. Sy bukan pemancing ikan pro pun. Jadi, kesilapan sedemikian adalah dimaafkan. Tapiii, sy memang aim ikan besar pun. Tulah sebab beli mata kail besar. Sy positif neh! Positif pancing ikan besar2. Ahh, x pernah dengar law of attraction ka? Hahaha, padahal cover line jaa. Silap beli mata kail. Tapi biarlah. Boleh tuu. (I'm literally talking to myself right now O_o")
2013 wants to say babai.
And hence, tibalah kita di perenggan kedua terakhir untuk entri terakhir saya pada tahun ini. Seriously, somehow, tengok angka 2014 tu kan, sy ada feel deja vu neh. Mbahahaha. K, fine. Sy bekalkan anda dengan satu movie quote yang buat sy meremang bulu roma. Alaa, biasa2 ja ayat, tapi meaningful. "And as you all can see, the ball has stopped half way to its perch. It's suspended there to remind us before we pop the champagne and celebrate the new year, to stop, and reflect on the year that has gone by, to remember both our triumphs and our missteps, our promises made and broken, the times we opened ourselves up to great adventures... or closed ourselves down for fear of getting hurt, because that's what new year's all about, getting another chance, a chance to forgive, to do better, to do more, to give more, to love more, and to stop worrying about what if... and start embracing what would be. So, when that ball drops at midnight, and it will drop, let's remember to be nice to each other, kind to each other and not just tonight, but all year long." -New Year's Eve (2011)
Chomel kheeennnnnn~~~~?????
Nice, kan? Yang belum tengok tu mesti rasa mau tengok atau at least google. Mahaha. So... Jom la sama2 bersyukur untuk setiap hari2 extra yang kita kena bagi ni and do more good deeds. Fikir positif, bersangka baik, berkeyakinan, jadi lebih berani, lebih baik dengan diri dan orang lain. Baaahhhh... (Intonasi yang menandakan we've reach almost the end of our conversation **Conversation? You've been talking alone non-stop! Without us!!!**) *Rolling eyes while whistling* Anywayyy... Sepa2 yang belum capai lagi azam tahun 2013 ni, kalau sempat, realisasikan! Kalau x sempat, if Allah Wills, bawa ke tahun hadapan. Babaiiiii :)
