Salam..
Arghh.. Teringat my baby, Tiger. Nanti2 sy buat entri pasal dia...
Hey people! Long time no see! Sejak tahun lepaaaas lagi sy nda update. Now, how's new year? Ok? Haha. Sebenarnya, sy agak berat hati mau meninggalkan 2011 atas sebab2 yang sy sendiri pun nda berapa pasti kenapa. Tapii, ndapalaa. 2012, insyaAllah masih panjang. Orang pun cakap, future is a mystery. Then.., let's unveil those mysteries perlahan2 together2 laa. So... Ada buat azam baru kaa? Peduli laa kamu mau tanya ka nda, sy mau bagitau juga... Sy adaa~~~ Tapi sy nda mau bagitau. Haha. Harap2 tahun neh sy dapat capai la azam tuh. Sy hanya ada 3 azam yang utama. Nda mau la list panjang2, nanti kucar kacir sy mau berusaha selesaikan suma. Tahun2 lepas pun macam tuh. Biarlah tahun neh teratur sikit. Anywayy, entri ni mungkin agak panjang (mungkin entri paling panjang pernah sy tulis).. Yalah, sejak tahun lalu nda ber-update, kan...? Jadi, sy faham la kalau ada sebahagian manusia yg mau skip2 beberapa part yang cam nda best n cam goli2 nonsense ja. (SERIOUSLY?? NDAA! Sebenarnya sy nda faham!! Napa mau skip2? Baca habissss! *memaksa*)
Macam kaler anak kucing cikgu adik perempuan sy. Masa cuti tuh dia kena bagi kerja jaga anak kucing cikgu dia. Lebih kurang macam neh la kaler, tapi belum lagi makan makanan lain. Masih kecil. Sy pun join2 ja pg tingu. Muahaha.
Walaupun baru 7 hari melangkah ke tahun 2012 neh, banyak benda yg terjadi. 1hb, 1 family hantar sy pg KK. Sambil2 tuh layan la cuti. Sebab sepanjang cuti neh kami nda pun jalan2. Ehm, I mean, keluar dari area Ranau. Bapa sy ada planning juga mau bawa jalan2 pg Tawau masa hujung bulan Disember tuh. Tapi hajat x kesampaian. Sebab waktu cuti bapa n mama sy nda sama neh. Mama sy banyak cuti masa awal bulan tapi bapa kena kerja lagi. Tym hujung2 bulan, bila bapa sy finally free, mama sy pla kena kerja. Tapi ndapa laa. Kesian sy nampak bapa n mama sy neh, mesti diorang rasa bersalah. Dalam Ranau, hurm, banyak ja berjalan. Huahua. Malu sy mengaku sebagai orang Ranau sebab banyak lagi tempat di Ranau yang sy belum explore sendiri. Haha. Masa cuti tuu, banyak juga singgah2 tempat2 yang kami besa pg masa kecil2 dulu. Sy ada memancing lagi wooo!!!! HAHAHAHHA! Masa dalam kereta tuh, mama sy bercerita lagi hal masa kami kecil2 dulu. Mama sy cakap, adik perempuan sy pernah kena kejar anjing masa kami tengah memancing di tempat tu. Haha. Tapi, bila sy ingat2 balik masa zaman kecil2 kami, adik perempuan sy neh la yang paling banyak kali terlibat dengan sesi kejar-mengejar dengan binatang2 neh. Pernah dia kena kejar kuda and kena pukul (rasanya) monyet masa kecil. HAHAHAHA! Kesian2.
Gugaguga. Ada nampak 1 turtle besar di kolam2 di playground Tanjung Aru.
Masa d KK tuh, sempat la singgah Pantai Tanjung Aru - sempat lagi makan durian sebelum berlepas. HAHA. Siap jatuh2 melekat di baju and seluar lagi. Biasalah kanak2 ribena yg baru belajar makan. Lepas tuh, jadi budak2 kecil jap, pg pantai bergambar2 dengan pose lompat2, rampas 1 swing dari budak kecil lain untuk main dengan buaian maksima sampai ter-swing tinggi2. HAHAHAH! Nasib nda putus. Kalau putus, terbang tinggi jap la sebelum landing baekkk punya di atas tanah. Lepas tuh, hantar sy pg airport. Adeh.. Serius sy tahan nangis ja. Nda sanggup sy mau pg KL balik. Ntah napa sy ada perasaan uneasy. Tapi, sy brush off dengan senyuman ja perasaan tuh. Buat silly jokes yg hanya adik beradik sy ja akan ketawa kalau dengar. Adehh.. Satu benda yg buat sy menarik nafas lega sebab pass juga masa kena check tu. Haha. Manatau dorang tahan sebab ada bau2 durian kan? GAHAHA. Sy ingatkan, teda orang perasan sy makan durian. Pergh, fast forward sikit cerita. Mau cerita 1 perbualan neh dulu. Masa tuh sy bercerita2 dengan rumate c Yassin neh, sudah lama bercerita, tiba2 dia tanya:
Dia: Di Ranau sekarang neh musim durian ka?
Me: Hurm.. Ya..? Ehhh??!!! Hidu kaa??? *sambil tutup mulut*
Dia: *diam n senyum ja.*
Kiut kannn~~~ Masa pg Velo beberapa hari yang lalu, sy nampak neh satu tempat jual arnab. Ada yg sekecil nehh!!! Itu yg buat sy kegeraman gila2!!!
Masa sampai airport tuh, ingatkan sy satu orang ja pelajar maktab yg balik tym tuh. Yalah, kalau balik tengah hari nda pa laa, berani juga sy balik sendiri neh pg maktab. Neh, balik petang n sampai KL waktu malam. Ada rasa nda berani juga mau gerak secara solo. Tapi, tym tuh la sy terserempak dengan rumate c Yassin neh. Mula2 segan juga mau tegur. Sebab, yalah, sy bukan peramah. Takut kekok ja nanti, nda da apa2 benda mau dicakap. Tapi, unexpectedly (Well, sekarang sy percaya. Expect the unexpected!), peramah juga neh orang. Semua benda yg dia cakap pun cam mahsyukkk ja kan. Yassin, bercerita2 la selalu dengan rumate ko, haha. Tukar muvie kaaa.. Banyak muvie dia tuh rasanya. Sampai2 ja KL, nda sangka pla Pipie tunggu d LCCT. Haha. Memudahkan pergerakan pg KL Sentral bersama2. Sampai KL Sentral, Pipie nda sihat, jadi ingatkan mau bermalam di surau dia tuh sehari, n esoknya baru teruskan perjalanan. (Kesian c Wira neh, sy rasa bersalah pla tym hantar dia gerak sendiri, manalah tau dia pun takut. Apa ketawa2? Lelaki nda bleh takut kaa? Tapi dia berani juga laa.) Sakali, masa sy turun balik pg bawah, surau dikunci pla. Mau nda mau, terpaksa juga sy n Pipie balik pg maktab. Ada sumber bagitau ada dorm disediakan. Bila sampai maktab, adalah dalam jam 11+. Teda pla dorm kena buka. Jadi, kami pergi bermalam ja di bilik tym Sem 1 dulu. (Buat jahat jap.)
Neh entah hasil apa neh. Tapi sy terasa macam mau gigit2 ja telinga dia. Bukan la bah gigit sampai koyak. Gilaa, sy nda suka rasa darah. Lain neh. Ada rasa besi2. HAHAHA.
2hb pla, kami blah dari bilik tuh awal2 lagi. Pg sarapan n mendaftar segala laa. Haishh.. Kecewa gila sy bila dapat tau kami pindah pg aras 2. Gilaa, dengan barang2 sy yang semakin banyak neh. Padahal, sy masih ingat lagi. Masa awal2 dulu, sy datang dengan membawa 2 beg ja. Sejak bila barang2 sy jadi banyak macam neh?? Sy pun nda tau. Paling seksa tuh tym mengangkat 1 kotak fuuuuullll dengan buku. Bukan kotak, kira kontena - yang besar (Alaa.. Tesco punya tuuu.) Serius, berat. Banyak barang2 yg tumbuh kulat (ndatau apa kamu panggil). Rak sy pun dipenuhi benda tuh. Baju2 yang memang sedia berbasuh pun jadi busuk neh. Mungkin sebab pengcahayaan kurang baik di bilik simpanan tuh. Keadaan lembab macam tuh buat kulat2 tuh macam siokkk ja mau menyambung generasi dia di atas rak sy kali. Lepas angkat suma barang... Baru sedar penghuni lama bilik baru kami kunci neh loker dia dengan barang2 dia di dalam, bahagian sy jaa la. Sy terus down oh. Susah neh sy mengemas. Ingatkan kalau mau penat, biar penat sekaliii ja. Tapi ndapalaa.. Paling sedih, wifi slow gila sini. Kadang2 sampai nda dapat connect pun. Nda terharu ka sy buat entri panjang? Haha.
Tuu mata baa. Kakak sy balik2 buat puppy eyes neh sama sy untuk minta kesian. Haha. Apa lagi? Balas balik la puppy eyes sama dia. Tapi nda jadi sangat. Hurm, mau practice lagi neh! Balik nanti buat puppy eyes sampai dia menangis terharu.
3hb, 4hb and 5hb (Happy Birthday Ardie!) - Masa terasa berlalu dengan cepat. Sebab banyak sangat benda sy kena buat. Terpaksa cuci balik SEMUA kain2 yang ditinggalkan dalam bilik simpanan tuh. Bersihkan bilik and menghadiri taklimat untuk PISMP. Yeah, terus terang sy cakap, ada sesi yang boring, ada sesi yang menarik and ada sesi yang amat kreatif. Tapi, simpan ja la kan komen2 tuh, Yassin sudah menerangkan secara (agak) detail juga dalam blog dia. TERUTAMANYA part sy bukan paling tua tuh. GAGAGA. Sy nda kisah juga bah sebenarnya sebelum neh. Serius, honest. Sebab sy rasa selesa sikit neh bila keadaan macam tuh. Mungkin sepanjang PPISMP tuh sy masih ada dihantui sedikit penyesalan. Tapi.. Sy rasa, baik tinggalkan ja laa penyesalan tuh bersama2 dengan tahun 2011. Nda ada maknanya mau menyesal lama2. Oh, waktu neh juga, kami boleh check result. PERGH. Pointer, seperti yang sy sudah sedia bayangkan dalam kepala otak sy neh, memang menurun. Tapi, result keluar I guess much better berbanding apa yg sy expect. Seriously, bila nampak result, sy jadi makin takut. Hurm. Terfikir tentang 1 benda yg betul2 amat menakutkan. Sy harap sy bukan salah seorang daripada jenis manusia yang dimaksudkan dalam artikel yg sy pernah baca...
Nampak ka tulisan warna hitam dalam bulatan oren tuh? Itulah perkataan "Xie". Biasanya tulis 2x (xie xie) bermaksud "terima kasih".
6hb pla, first tym pg kuliah. Baru jumpa 1 ja lecturer untuk sem neh. Mrs Thank. Unik kan neh surname? I knoww. Sebab sy TIDAK PERNAH lagi jumpa orang dengan surname neh setakat ni. Buat sy teringat pla dengan guru kelas kesayangan sy masa tahun 1 dan 2 (Heiiyeee, malu sy mau ingat balik. Keep it to myself.), Ms Xie (Xie - maksud dalam BI pun "thanks" juga) Sy suka surname Mrs neh and bagi sy, kisah di sebalik nama keluarga Thank neh, I dunno, but somehow, sy rasa its a beautiful mistake. Sebab? Nda pasti lah, tapi bila nampak ja perkataan "Thank", sy hanya dapat fikir benda2 yang elok2 ja. Jarang neeehh. Heee, macam besa la, kena review2 sikit juga 2011 neh. Imbas balik secara general jaa la. Sebab, 2011 betul2 antara tahun yang buat sy berubah juga neh, somehow.
Pinguuu! Perlu ka sy cakap apa2? Tengok lenggok dia berjalan ja pun suda terlampau kiuttt.
Hee, sy rasa, masa kamu masih budak2 lagi, kamu pernah juga kan membayangkan diri kamu sendiri bila sudah dewasa? Masa sy kecil2 dulu, sy pernah neh terbayang diri sy sendiri di umur 25. Haha. Sekarang bila mau masuk 21 neh, sedikit sebanyak sudah nampak sebahagian diri pada usia 25. And, benda yg agak menyedihkan, sy tau yang imaginasi kanak2 sy tuh TIDAK AKAN TERCAPAI. Coz, sy bergerak ke arah yang cukup berbeza berbanding apa yg sy bayangkan dulu. Haha, tapi kan, somehow, I'm grateful. Very2 grateful. Sebab, kamu nda akan pernah tahu apa yg sy gain daripada laluan yg sy pilih neh and how much pilihan neh mengubah pandangan sy terhadap certain thing and seterusnya mengubah diri sy sendiri. And satu lagi, sebab everything macam make sense sudah neh sekarang. I mean, about why I'm here.
Puppyyy!! *high note and terlebih excited* Sy teringat tu dua ekor anak anjing di belakang rumah kami. Entah anjing sepa. Ndalah macam neh. Anjing besa2 ja. Siok tengok gelagat dorang masa kasi makan. Haha. Tapi, bila turun dari rumah, takut juga neh bila dorang mau kejar2 manja. Eish. Tapi comel tetap comelll!
2011, banyak benda sy rasa... baru bagi sy and I ended up doing it wrong? Nda juga salah la sebenarnya, cuma bila sy fikir balik kejadian2 yang pernah terjadi tuh, sy rasa, kalau terjadi balik benda tuh dengan sy, sy mungkin akan ambil alternatif lain untuk menghadapi situasi tuh. And, ada sesetengah benda yang mungkin sy akan ubah sikit pendekatan berbanding apa yg sy sudah buat. Sebab, sensitiviti orang berbeza2 bah. Kadang2, penerimaan orang lain tuh berbeza dengan apa yg kita jangkakan. Bunyi macam menyesal, kan? Ndalah. Nda menyesal juga. Ndapaa.. Belajar dari kesilapan. Harap2 semua yang terjadi tuh mematangkan lagi kita suma. Terutama sy sendiri. Umur mau masuk 21 sudah tapi nda matang2! Benda yg sy cakap pun, sy rasa masih boleh disampaikan dengan cara yang lebih baik (kurang kasar? Yeah, sy tau cara bercakap sy kasar) tanpa menyakitkan hati orang lain. Tapi, yalah. Sy manusia biasa ja kan.
Haha. Entah napa sy rasa macam kucing neh terus gigit neh itik sejurus selepas gambar neh diambil. Heeyy... Ndalaaa.. Kucing kan kiuttt!
ANYWAYY. Lebih setahun sekelas dengan klasmet2 sekarang, sy rasa banyak benda yg kami lalui bersama. Gembira ada, sedih pun ada, marah pun ada, yang pasti... Macam2 ada la! Sekarang, bila imbas balik, sy rasa lucu pla bila teringatkan pergaduhan2 yang terjadi. Yalah, sebab masa terjadi benda tuh, perghhh. Hati punyala panas, kan? Sekarang, bila teringat balik, rasa lucu pla. Hahaha. Sorry semua.. Kalau pernah terasa hati sepanjang 2011 neh. Kalau masih ada dendam atau perasaan marah tuh, sy harap sudah la ditinggalkan bersama2 2011. Last but not least, Happy New Year! Harap belum terlambat la.. Harap2 tahun neh will be a splendid year for all of us. :)
