Review: Oculus

Assalamualaikum and Hi!

Muvie yang sy kira must watch juga laa, kunun.

Hurm, sebenarnya tengok muvie neh jumaat lalu lagi, tapi xberani tgk image dia malam2. Ugh. Before tengok muvie neh ada tengok muvie Captain America n Divergent (Captain America, worth it sebab dia sentuh isu trust, Divergent... Kalau kamu perempuan, saya sarankan kamu tengok sebab lelaki lead dia chomel. Hahaha. Kalau lelaki, tepayah la. Perempuan tu sebenarnya turn off muvie neh bagi sy, sebab dia xda tough appearance untuk lakonkan watak tuh.) Anywayyy, ini review untuk cerita Oculus, so... Here we go!

Movement terdahsyat.

Personally, dari aspek scarey dia, saya bagi 4.5/5. Seriously, muvie neh tipikal sebab ko dapat agak what's going to happen next. Lepas tuh, plot dia x kuat sangat. Tapiii, dia punya pilihan hantu tuh naisss. Sy tengok Conjuring n Insidious 2 tu pun sy x se-scared ini. Okey, bagitau pasal plot cerita sikit2.

Seriously, cerita ni tipikal, tapi sy takut sebab imej2 hantu dia tu menepati apa yg sy rasa scary... Iiiii.

Cerita ni pasal dua orang adik beradik yang ada kisah silam yang mengerikan. Sampai si adik tuh kena hantar ke mental ward untuk lupakan the harsh past. Main thing pasal cerita neh adalah cermin yang mampu membunuh la, something macam tuh. Adik beradik neh pula mau membalas dendam n musnahkan cermin tuh sebab cermin tu memusnahkan zaman kanak-kanak dorang. Jadiii, kalau mau tau sama ada dorang berjaya atau x, atau just suka2 mau jerit2, saksikanlah Oculus di panggung wayang terdekatttt. Chewahhh, ayat promo.

Chantek perempuan lead dia. Lelaki neh sy x find attractive, somehow. Mungkin kalau dia potong rambut dia, better kali.. =="

Personally, sy 80-20 sebenarnya untuk kesimpulan pasal ending dia. Sy ada 2 pandangan berbeza on who's the real bad guy. Tapiii, xpalah, kamu tengok dulu :p 

Nah, pg lah tengok!

Kbaiii :)

Redha

Assalamualaikum and Hi,

Hello human :) Short entry, I'm sleepy.

Huarggghhhhhhhh... Ohmaiii. Buruk bebenor ghupo. Tapi ni lah definisi sebenar pretty ugly. You are still cute kittyyyyy!!!!!

I used to think that I'm strong enough. I used to think that I would be able to accept anything thrown at me. Be it happiness, or sadness. Tapi saya ditampar realiti apabila terjadi satu peristiwa di bulan Februari yang buat sy buka mata. "Oh, rupanya... Dayyum. I need to work on my keredhaan." (Ceh ceh cehhhh, ayat sy xda lah sebaik itu, tapi no cursing la juga  :p)

Miaow~ X tahan ai dengan sleppiness ai nii. Suda minum beberapa cawan nescafe, tapi mata berattttt sangat.

Tinggalkan kamu dengan something, something yang sy pun tengah work on juga :). Kalau hidup ni satu perlumbaan, dan trofi yang kau kejar-kejarkan adalah redha manusia, I tell you, it's pointless. Worthless. Sia-sia kau berlari pecut, berlari-lari anak, berjalan, terjatuh dan merangkak serta tercungap-cungap cuba menyedut nafas apabila hampir menamatkan larian. ==" Sy pun kena reflect diri juga ni.

Kbai! Off to sleep. Purrr.

Friend or Foe?

Assalamualaikum and Hi,

Hello God's creatures, hope all of you are fine, unlike this one cute creature here, who's trying to type all her anger out. Hurm, dengan waras juga la, tapi. (Puhaha, sy selalu guna susunan ayat yang tunggang terbalik. Padanlah x difahami.)

I seriously mad at you now.

Ehem, so... Seriously, kau ni kawan, atau lawan? Scary la dunia sekarang. Pengajaran terbesar sy dapat ialah jangan sembarang cakap benda2 depan orang lain. Ugh. Seriously. Rupanya kau buat macam tu behind my back. Gosh, I'm going to need a punching bag now. You know kan? Women ada musim2 dia tiba2 mood swing and sangat terpengaruh dengan emosi. Nasib baik sy x melalui musim tu skrg. Kalau x, habislah kau.

It's like eating me alive.

Apa yang sy boleh buat sekarang? You've spill the beans out. Most probably in a way yang akan mengakibatkan persepsi orang tu lebih buruk. But.. Benda sudah jadi, mungkin sy perlu keep on bersangka baik ja la supaya kita masih boleh deal things together in the future (sepanjang sy perlu berhadapan dengan kau). Tapi, valid kah 'bersangka baik' tu andainya ia hadir seiring dengan waspada? Honestly, sy sakit hati. Sy boleh ja balas balik kalau sy mau. Tapi, it's a matter of choice, and sy xmaulah samakan diri sy dengan kau by doing the same thing you did.

Ugh.

Cuma satu benda ja laa, kalau perbuatan kau ni akan memudaratkan sy dalam masa terdekat atau pada masa akan datang, yalah, I may fall and I may cry. Sy cuma harapkan the future me akan jadi rasional and tinggalkan soal menghukum tu dengan Tuhan, sebagaimana me in the past did.

That'll do. Right?

K fine, finish about that. Berapa orang ja yang sy boleh percaya sebenarnya ni? Setakat ni, at least dalam kalangan kamu2 yang ada hari tu, bolehlah sy tambah 4 orang dalam list. Thanks kepada 4 orang ni. Don't break it yah.

Rapuh...

Assalamualaikum and Hi,

Emotionally - Under construction.

AAAHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

I force a smile in front of mirror when I'm preparing myself untuk ke kelas.

I laugh at cold jokes yang selalunya sy hadapi dengan ketawa fake yang memang selalu sy dengan sengajanya tonjolkan ke-fake-an bunyi tawa tu.

I do immature things more frequently compared to usual (padahal kebiasaannya memang selalu buat immature things).

I guess that's my self-defense technique.

Hurm, I guess here's another technique!

Emotionally... Seriously, sy rapuh. Rapuh sangat. Sy akui juga tu. Sy pernah cakap sy crybaby. Memang. Sebab tahap kerapuhan emosi sy sama level dengan jenis orang yg tahap kerapuhan fizikal dia yang kena papercut pun menangis. Susah ubah. Sy paling benci bila terlepas nangis depan orang. Cuma sy x boleh tahan. Sy manusia biasa juga, sy perlukan 1 masa untuk tenang selepas sy nangis puas2 (kesian rumate, puhaha) untuk compose myself sebelum sy boleh bercakap dengan tenang. Ha..ha... Rationally, peristiwa tu cuma pencetus ja. Bukan penyebab. I've been holding too many things inside. Patutlah berat opps, jisim badan naik. That's like the MOSTTTTT valid and reasonable explanation everrrrr!

Kbai, n good night world...

Review (?): Robocop 2014

Assalamualaikum and Hi.

Yo.

Hurm, seperti biasalah. Perenggan pertama ni guna untuk merepek benda2 yang teda kaitan. Opppsssiiie, hello everybody. Moga sihat2 selalu. Hurm, hari ni keluar berjalan2. Main reason adalah untuk buat satu eksperimen untuk faham diri sy lebih mendalam. Yeah, dalam usia yang muda ini, haruslah berusaha untuk memahami diri. Hipotesis: pengalaman menggembirakan will replace and eventually throw away hurtful experience. Jadi, hari ni just mau enjoy, enjoy dan enjoy sahaja. So, dalam enjoy2 tu, tengok la muvie Robocop neh. Ugh, actually, dalam tempoh masa antara review sebelum ni and review ni, sy ada ja tengok beberapa muvie, tapi... kemalasan mengatasi rasa perlu untuk meng-updatenya. Maka, missed lah buat review untuk beberapa muvie hebat2. ==" Seriously, macam muvie Escape Plan, Insidious 2... so on.

Honestly, awal2, sy question jugalah dalam hati kenapa hero ni yang kena pilih. But, not anymore.

Okeyh, masuk kepada review Robocop, hurm. Sy bagi 3.0/5.0. Honestly, tidak berapa adil rate yg sy bagi. Hal ini disebabkan oleh beberapa faktor, tapi yang paling utama sebab showtime yang kurang mesra penonton muslim di TGV AEON Seremban 2. Showtime dia 4.30pm, 6.30pm, 7.10pm, 9.00pm and 11 something pm. Mungkin sebab kami juga laa x pilih tiket awal2. Waktu membeli tiket tu, sudah jam 4.45 something, jadi ada empat pilihan ja laa. Kami pilih tayangan 7.10pm. Muvie ni pula ditayangkan untuk 1 hour and a half plus2 la rasanya tadi, jadi kena keluar untuk solat Maghrib. Oleh sebab itu, sy missed dalam 8-15 minit scene awal (iklan macam agak lama tadi, sebab masa keluar panggung, masih iklan lagi). Entahlah untuk orang lain, tapi sy x suka ni missed scene awal. Tapi xpa, nanti bleh ja tengok ulangan untuk scene awal tu. Myihihi. OKEYHHH. ***SPOILER ALERT!!!***

Hero dia, disturbingly cute. Sebab, lepas dia jadi robot tu, heish... kamu tengok lah sendiri. Oh, and I notice, mula2 tangan kiri dia yang masih human hand. Sekali tiba2 dia bersalam pulaaa masa pertengahan cerita tu guna tangan kanan, and the rest of the story pun dia kena tunjuk human hand tangan kanan. Xtau lah kalau sy yang salah tengok atau scene yang tunjuk tangan kiri tu reflection dr cermin kaa apa. Kamu tengok lah sendiri.

Bagi sy muvie neh agak okay la. Masuk2 ja sudah scene cubaan membunuh. Puhaha, mulalah berabis memahami plot cerita sambil menghirup minuman dengan muka serius. Sambil bertanya2 orang tepi, "Sudahla manusia tu bertukar?" Lama2 bleh faham juga flow cerita. Cerita ni tentang syarikat Omnicorp yang cipta robot n berusaha untuk dapatkan persetujuan orang ramai untuk guna robot as a part of dorang punya sistem pertahanan, something mcm tu laa. Tapi, benda ni dapat tentangan ramai pihak, saying robot ni xda emosi n heartless la masa bertindak. Rasa ancaman ja, bunuh. Langsung x fikir keselamatan orang awam di sekeliling pun. Berbezalah dengan manusia yang akan pertimbangkan keselamatan orang awam yang berada di sekeliling juga sebelum ambil sebarang tindakan. Hence, Omnicorp ni pun mula laa gabungkan teknologi dorang dengan manusia supaya dapat hasilkan robot yang beremosi in order to gain support. Kiranya macam cipta superhuman la, something mcm tu, ikut pemahaman sy. Jd, dorang sedang mencari calon2 bekas polis/tentera (kalau x silap) yang mengalami kecederaan semasa bertugas n jadi OKU. Dalam pencarian tu, akhirnya mereka pun menemui hero cerita ni yang menepati syarat yang mereka inginkan.

This pic seriously doesn't do him justice. Muka dia punyalah suci murni. Scene2 30 minit terakhir tu tertonjol kesucian wajah.

Hero neh, lepas jadi robocop, dia gunakan kebolehan yang dia ada untuk cari orang2 yang bersubahat dalam cubaan membunuh dia. And oh! Hero neh ada sorang anak lelaki n isteri yang chantekkkkk wooo!!!!! Untunglaa, sebab lelaki tu pun loving gila, jadi sesuai laa. Lepas kahwin n ada anak pun masih sayang bini lagi, xla masa kuar shopping tinggal2kan bini n anak2 di belakang kannn ==", oopsie. Okey fine. Setakat itu sajalah spoiler cerita ni. Anywayyy, ada jugalah beberapa babak terakhir tu yang buat sy luluh jiwa dan raga. Nda juga la menangis, yang setakat bertakung2 sekeliling mata jaa. Alaa, biasa la tuu. Kalau pernah tengok muvie dengan sy, tau2 la tuu. Kalau mau tau lebih lanjut, pergilah tengok sendiri di mana2 panggung wayang terdekat. Pandai2 la kamu bajet masa tauu.

Loving guy.

Oh, conclusion? Hypothesis rejected. Happiness, ada. Tapi x dapat ganti and buang rasa hurt+guilty tu jauh2. Tapi rasanya x se-emo kelmarin. I guess betul lah, some things perlukan masa untuk heal. Pernah dengar orang cakap it takes at least twice the time kau suka benda tu untuk lupa benda tu? Sy pernah. 8 days, enough? Mungkin tulah sebab orang suruh bersederhana ja dalam kebanyakan perkara. Tapi susah oo, mcm mana pla mau sayang something 1/6, 1/5, 1/4, 1/3 atau separuh2 ja? Atau sy ja yang xda penyukat dia...? Kamu semua ada penyukat dia??? Am I the only weirdo here?!

Ugh. Thanks for reading anyway. And happy watching. Kbai.

Vulnerable

Assalamualaikum and Hi,

The girl in black...remind me of myself...a lot.

I'm not the type that express myself well. Just wanna say that, I've given you the key, please cherish it. If, maybe, one day, you've decided not to hold that balloon anymore, don't pop it, don't step on it. Return me the key, respectfully... (Honestly, deep inside, I hope it won't happen.)