Rasa macam lama gila x update.. Sudahlah line student xda ja kebelakangan nih! Buat assignment pun susah (ya la tuu.. Padahal masa ada dulu pun relax2 ja..)
ANYWAYY.. Hari nih sy mau share a bit pasal satu benda yang agak lama juga buat sy rasa bersalah dulu.. Rasanya, sy pernah neh tinggalkan komen di salah satu entri Yassin, masa tuh, blog pertama dia "Blog Ini Kosmos Saya" masih lagi aktif.. Tapi sy xda cakap la apa benda yg buat sy rasa bersalah. Hari nih, sy mau share, sebab.. Sy rasa, dalam dunia nih kan ada ramai orang? Jadi, seunik mana pun seseorang tu, masih ada probability apa yg dia fikirkan sama dengan beberapa orang lain di dunia ni, kalau bukan di Malaysia juga pun, probably somewhere in this world, ada orang lain yang mengalami masalah yg sama atau ada pemikiran yg sama. Apatah lagi sy yg just another typical teen kan?
Seorang nenek sedang menunggu untuk melintas jalan dengan selamat..
Kamu tahu? Pernah 1 kali tu (tym skolah menengah), sy keluar dengan mama n adik-beradik sy pergi tamu. Bapa? HAHA. Jangan harap lelaki mau ikut kalau perempuan shopping okay. (Shopping la sangat..) ANYWAYY, masa on the way mau balik tuh kan, since my mom park kereta jauh sket dari kawasan tamu (sebab memang susah cari tempat parking baa kalau pg tamu, ramai sangat kan pg selalu. Haha.) jadi, kami kena jalan kaki untuk pg tempat mama sy park tuu la. Jadi, masa kami on the way tu kan, sy sempat nampak seorang nenek tua, across the street, sedang cuba melintas jalan. Sy terhenti sekejap nih, terdetik di hati untuk membantu. Sy pun melangkah selangkah ke hadapan, try to cross the street untuk tolong nenek tu kan, tapi terhenti bila this another thought came across my mind..
Tolong la warga tua lintas jalan. It's a good deed, u know.
What kind of thought? Bagi kamu yang interested untuk meneruskan pembacaan, sy rasa soalan neh mesti ada dalam fikiran kan? Sy.. huh, kecewa oo.. Sy terfikir, apa orang lain fikir bila nampak sy tolong nenek tu? I looked around, ada beberapa orang lain yang berada di sana, sama macam sy, sedang tengok nenek tu. Tapi kenapa xda yang bergerak membantu? Ada lagi yang berada right beside her. Mungkin sebab dorang pun ada pemikiran yang sama dengan sy.
Nanti orang lain fikir kita pura2 baik la kenen tuu.. Mau trip2 baik kenen tolong orang lintas jalan..
Kamu tahu? Lepas pemikiran macam tuh keluar kan, sy jadi berbelah bagi pula. "Sy mau tolong nih, sy ikhlas ka ni? Atau sy just mau kena label sebagai orang yang baik?" Aduii, mau tolong nenek tuh lintas jalan ja pun kan? Kenapa fikir banyak sangat nii..? Tapi, itu la semua benda yang sy terfikir nii.. Sampailaa...
Melintas sendiri.. Sorry..
Nenek tu melintas sendiri baa.. As my anak mata tengok ja nenek tuh melintas dengan laju.. Sy perasan beberapa orang yang memerhati tadi pun sedang tengok nenek tuh melintas juga. Kamu tahu? Nenek tuh siap kena hon lagi oleh kereta. Masa tuh, sekali lagi kaki sy melangkah. Tapi, ditahan oleh that foolish thought. Aish. Lepas nampak nenek tuh berjaya melintas dengan selamat, I can feel a slight feeling of uhm, kelegaan? Tapi, most of it, perasaan guilty la.. Sebab sy rasa bersalah x membantu kan. Lepas tuh, sy pun turn around and nampak dorang (family sy) suda gerak agak jauh neh. Sy memanggil sambil mengejar dorg. Cuba untuk brush off tuh perasaan bersalah. Tapi, bila masuk dalam kereta perasaan tuh datang balik. Bila di rumah, kadang2 perasaan tuh datang balik. Even now pun, ada juga kadang2 sy rasa macam tuh. Tapi kan, I've come to one solution kalau berhadapan dengan situasi macam tu.
I know right!
Sekarang neh, sy rasa, peduli apa dengan apa yang orang lain fikir, kan? The most important thing is about how you really feel? Kalau memang niat mau tolong, jangan fikir panjang. Pasal apa orang lain fikir, itu hal dorang, bukan hal kita kan? And about ikhlas atau x.. Hurm, ini, kamu tahu? Sy selalu mengalami masalah neh bila buat baik di hadapan public. I mean, sebab, pertolongan tuh, bukan kamu yang pilih masa n tempat kan? I mean, kadang2 ada orang perlukan bantuan unexpectedly, macam situasi tolong nenek tuh melintas kan? Pasal ikhlas atau x, bukan kita yang nilai rasanya. AND, bukan people around us yang nilai. Kita suma tahu siapa yang Nilai kan..?
Segan sy nampak nih. Sedangkan budak2 kecil pun tahu menolong orang tua lintas jalan. Sy yang budak2 besar (ahakz.) neh x pandai pla.
Haha, bila sy terfikir macam tuh kan, sy rasa a bit lega. Walaupun sy rasa bersalah masih. (Especially bila nenek tuh siap kena hon lagi masa melintas.) PERGH. Oh, mungkin apa yang sy sebut tym d kelas PN tuh boleh juga apply? Anggap semua warga tua tuh ibarat nenek n atuk sendiri. Mungkin, kalau macam tuh, u will actually care samada dorang berjaya melintas dengan selamat atau x kan?
Ya baa, sy sudahlah hateful neh. Kalau x helpful, sy akan jadi mangsa.. Mangsa apa? Gambar kena cetak, ampai di papan dart kaa, di shooting target kaa.. Di punching bag kaa, di pin bowling kaa.. Jadi target supaya tepat neh sasaran.
ANYWAY... Just wanna say, lain kali, kalau nampak ada warga tua atau those in needs mau melintas jalan, jan lupa untuk tolong aaa...
No comments:
Post a Comment
Yes...?