Hey! Ramadan's here!
Hurm, dalam dilema. Ingatkan bila kita sudah experience sendiri macam mana satu2 benda tuu, we would/wouldn't do the same thing to anyone else - of course, bergantung dengan situasi la juga. I'm not in any positions that qualified me untuk cakap pasal benda ni. Seriously, sebab sy sendiri pernah buat benda2 jahat juga. Fikir pasal banyak benda2 lalu buat sy betul2 rasa.....
Oh, no more keli for lunch (for now)!
Cuma satu benda laa, saling mengingati aa. Kalau orang lain buat 1 benda yang betul2 nda best jaa, jangan condemn terus. Sebab, jahat sekarang, nda semestinya jahat selamanya, kan? Bagi la peluang dan ruang untuk perubahan. Part ni yang mungkin susah kan? Sy pun rasa susah dan berat sangat2 juga. Especially kalau benda tuu memang sy sudah lama simpan.. (Yep, memang sy kuat memendam rasa.. Tapi, bukanlah pendendam --- sangat! >:p) Tapi sy rasa, boleh diusahakan tuu. Mungkin seminit atau dua minit x cukup, tapi kalau ada usaha tuu, at least ada melangkah 1 step laa kan? One step at a time, I mean c'mon, menara tinggi2 tu bukannya siap dalam masa sehari pun, kan? Mari la move forward sama2.. :)
::MERCY . FORGIVENESS . FREEDOM FROM FIRE::
Bukan tu jaa, baik sekarang nda menjamin akan baik selamanya. Perlu konsistensi and kesedaran diri sendiri juga tuu. Jangan leka dalam mencari kesalahan orang lain sampai lupa pasal diri sendiri.. Jom la sama2 perbaiki diri.. Kalau sy salah atau silap, terkasar bahasa atau perbuatan, tolong tegur.. Sy perlu juga orang consistently tegur sy bila sy lalai, instead of biar sy hanyut dalam kesalahan n dosa sendiri.. Tapi menegur pun ada etika kan...? Tegur baik2, sy terima dengan baik. Tegur kasar2, sy terima dengan penumbuk. HAHA. Nda laa.. Mungkin teguran tuu pedasss sikit laa at first. Tapi, kalau fikir2, pedas mungkin sebab sy memang ada makan lada pun, kan?
:')
Untuk kawan2 yang sentiasa menegur n membimbing sy, terima kasih.. Akan sy ingat kamu dalam doa..
No comments:
Post a Comment
Yes...?