Pelupa + Clumsy

Salam..

Hey people! Let me greet you with this cutie!!! >< Kiut kannn~~~~~?

Hai people. Sihat? Sudah makan? Lame question, if you answered, thank you! Anywayy. SEJIBIK macam dalam title tuu, sy mau elaborate (cehcehceh, rindu perkataan neh) sedikit pasal benda di atas neh. Biasanya, blog neh sy tulis secara general. Kali neh mau self-centered sikit (pardon me for my mikirayou-ness!). Mau cerita betul2 pasal sifat pelupa + clumsy neh. Entah tadi bercerita2 sama someone neh, lepas tuh terfikir pla mau letak benda neh dalam blog. See? ideas anywhere!

Kiut kann~~~ Bayangkan la kalau manusia switch role sama panda. NO. NO. NO.

Sy bukannya dilahirkan pelupa dan clumsy. I guess that's just how things work. Kamu lahir kiut-miut, tiba2 bila besar, POOF! Jadi nda kiut miut suda.. Okey fine, contoh yang kurang relevan. Anywayyy, in my case, sy bukannya sejak kecil clumsy and pelupa. I dunno, mungkin with time, sy jadi orang macam neh, LOL. Banyak sangat benda yang perlu difokuskan, to avoid stress (I guess) sy cuma fikirkan tentang benda yang SEDANG BERLAKU ja. Yeah, that's why I'm a bit pelupa. One day sy marah2 kamu pasal this one thing yang jadi, the next month (oops - yalah, kalau benda tu kena biar ja tanpa berbincang.) tiba2 sy layan macam biasa. Lepas tuh, bila sy tiba2 teringat balik someday, sy x kisah sudah tu. Sebab? Yang penting, sekarang punya hal. Kan? This is the best thing about being pelupa, sebab sy x rasa sy akan hold grudge KECUALI LAA isu2 besar yang hurm, memang nda dapat lupa.

Serius cakap, sy nda suka kucing kuning. Bukan la bah nda suka, cuma kalau kamu bagi sy pilihan (cuma boleh pilih satu) sy lebih prefer belang hitam berbanding belang kuning (tapi kalau bagi dua2 pun wouldn't hurt! Kan?). Tapi kalau sudah ada depan mata, kucing tetap kucing. Dan semua kucing kiut.

Pasal ke-clumsy-an sy, sy sendiri pun x tau mcm mana mau explain. Sendiri pun x tahu macam mana boleh jadi macam tuh, LOL. Seriously, mungkin sy memang jenis clumsy kalii. Kadang2 lupa bawa barang kan, balik hostel untuk ambil barang, masa sudah halfway balik kelas baru sedar ada barang lain lagi yang terlupa. Gahaha. That's why sy selalu himpun ja benda dalam 1 fail and 1 buku, memudahkan sy untuk bawa barang yang perlu ja. (Tapi, sudah buat macam neh pun pandai ada barang yang hilang lagi neh. I dunno la macam mana lagi..) Nasib baik setakat neh kawan2 kebanyakannya memahami neh gaya. Kalau x, ada yang kena tendangan tanpa bayang. Klasik... Klasik~

M&M neh kan? Mau biru punya!

Benda yang paling menyedihkan pasal neh, sy jenis susah ingat sikit. I mean, memori long term sy (akibat kebiasaan itu) jadi lemah. GAGAGA. I've never felt even the slightest feeling of regret about this, though. Sebab itu yang buat sy jadi diri sy yg sekarang juga - agak carefree sikit kadang2. At least, sy faham juga diri sy and tahu macam mana sy diri sy works. Yalah, I'm not perfect, banyak flaws lagi tuh, not to mention all the physical flaws yang selalu ja jadi bahan ejekan. Anywayy, I'm (quite) happy with myself, and people, you should too. Kepada yang selalu mengejek kekurangan orang lain tu, you should be happy about yourself too. Yalah, ada satu buku psikologi neh cakap (bukan cakap, ditulis) kan... Biasanya orang mengejek orang lain neh sebab dia ada kecenderungan untuk rasa diri dia teruk and that's one way untuk dia rasa lebih baik, which is to make other people felt lebih teruk dari dia. Bagus sangat la tu, kan? :) Selain tuu, untuk kepuasan diri ja. Kalau itu sebab dia.. Hurm, you have issue, man...

Pocoyo!!!!! Pernah nampak ka? Serius, AMAT2 COMEL. Sy bukan juga penggila kartun, tapi adik2 layan kartun, sy pun LAYANNN! Serius, comelllll! Tingu ma sendiri! (Lebar sangat neh gambar.)

Kalau mau cakap langsung x pernah mengeluh, memang sy tembirang laa. Kombinasi pelupa + clumsy neh memang mantop, tahu? Ada masa2 kan, bila ada kejadian yang mencetus balik benda2 yang sy pernah buat, tiba2 KAPOOF! Teringat balik beberapa peristiwa silam yang memalukan tuh, gila2 sy malu sendiri. Serius, sebab memori tuh sebenarnya masih ada, masih wujud dan masih tersimpan, cuma entah di ceruk mana dalam otak. Bila dia kena trigger untuk keluar, sesuka hati ja dia keluar. Haha. Tapi, I think it's better this way, at least di kepala ni yang pelupa, bukan hati. Yang bikin mengeluh pasal ke-clumsy-ness-an sy neh, selalu ja sy lupa di mana sy letak barang2. Kadang2 lupa juga di mana sy letak benda2 neh atau confuse sudah buat atau belum benda2 neh. Kadang2 sampai makan sudah/belum pun bleh lupa. GAGAGA. (Tapi berat itu2 juga. KAMONN!!! TURUN LA SIKIT WEEEHHH!)

Kiutt~~~~ ><

Baaahh (long "bah" tanda menghentikan perbualan). X terharu ka sy update walaupun not feeling so good all day long? Tidak? Oh baaaaahhh... (Long "bah" again.) Okeylah, that's all for tonight (night la sangat~) Mau sambung buat ISL jap, saja2 update untuk release tension. Babaii ><